Αυτό το commit περιλαμβάνεται σε:
infl00p 2022-03-23 20:14:33 +02:00
commit 8ec8e9bee2
451 αρχεία άλλαξαν με 46736 προσθήκες και 0 διαγραφές

54
content/articles/02/01_editorial.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,54 @@
+++
title = 'Editorial'
date = '1998-02-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Μιχάλης Καμπριάνης'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 1
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Τι έγινε ρε παιδιά; Aλλη δουλειά δεν είχατε, το *Magaz* επισκεπτόσασταν; Αλήθεια, **800** άτομα; Καλά, το δέχομαι, οι 25 επισκέψεις είναι δικές μου, οπότε
φαντάζομαι ότι γύρω στις 50 - 100 είναι από τους συντελεστές του περιοδικού. Αλλά αυτό δεν αλλοιώνει την πραγματικότητα. Η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε τις
προσδοκίες μας.*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επειδή ίσως να μην ξέρετε τι σημαίνει αυτό, θα σας πω τα εξής: στο [Linux counter](http://leangen.uninett.no:29659), είναι καταχωρημένοι περίπου 250 Έλληνες
χρήστες του Linux. Αλήθεια, εσείς από το Ηράκλειο, συντονιστείτε. Έχει τουλάχιστον 5 ή 6 κατηγορίες, με το Ηράκλειο Κρήτης να γράφεται με κάθε δυνατό συνδυασμό
αγγλικών χαρακτήρων! Στην λίστα linux-greek-users είναι 150 άτομα. Αν υποθέσουμε ότι τα 100 άτομα είναι κοινά, μας κάνουν σύνολο 300 άτομα. Μάλλον μικρό νούμερο
σε σχέση με τα 800. Τελικά είμαστε περισσότεροι Έλληνες χρήστες Linux απ\' ότι φανταζόμασταν. Oι υπόλοιποι, δεν περνάτε μια βόλτα από το [Linux
counter](http://leangen.uninett.no:29659), να γραφτείτε; Έτσι, για να ξέρουμε τελικά τι μας γίνεται.
Επίσης καλό θα ήταν να γραφτείτε και στη λίστα. Στείλτε ένα mail στο <majordomo@argeas.argos.hol.gr> γράφοντας απλώς στο κείμενο του μηνύματος subscribe
linux-greek-users.
Τον Παναγιώτη Βρυώνη τον πήρανε φαντάρο (όχι, δεν είναι σχήμα λόγου, αλήθεια είναι). Βασικά οχι φαντάρο, ναύτη απ\' ότι ξέρω. Του ευχόμαστε καλή θητεία, και εκ
μέρους σας :-) Ο Παναγιώτης υποσχέθηκε να \"στείλει αγωνιστικούς χαιρετισμούς, μόλις βρει σύνδεση\". Τον βλέπω να ξεκινάει στήλη \"Ανταπόκριση από το μέτωπο:
Πως πείστηκε ο Ελληνικός στρατός να χρησιμοποιήσει Linux για τα μηχανήματά του\" (Παναγιώτη πιστεύω -και περιμένω- ότι μπορείς να το κάνεις. Εμείς πάντως
είμαστε μαζί σου). Μια που ο Παναγιώτης δεν θα μπορεί να βοηθήσει για μερικά τεύχη, να σας πληροφορήσω ότι \"ορφάνεψε\" η στήλη RealWorld. Ζητείται\... πατέρας.
(Ευχάριστο περιβάλλον εργασίας, υψηλός μισθός και ιδιαιτέρα γραμματέας, δεν παρέχονται\...)
Επίσης, να επαναλάβω για άλλη μία φορά, ότι το *Magaz* δεν είναι κλειστό περιοδικό. Aρθρα (και κάθε είδους βοήθεια γενικά) δεν είναι απλώς καλοδεχούμενα. Είναι
μία προϋπόθεση για να έχει το περιοδικό μία συνέχεια και ένα υψηλό επίπεδο. Σκεφτείτε το σαν να γράφετε μία έκθεση με \"ελεύθερο θέμα\". Εξάλλου, κάποτε διάβασα
σε ένα βιβλίο του Καζαντζάκη, ότι ένας άντρας πρέπει να κάνει τρία πράγματα στη ζωή του: Να γεννήσει παιδί, να φυτέψει ένα δέντρο και να γράψει ένα βιβλίο. Ε,
φαντάζομαι ότι τα άρθρα σε ένα τέτοιο περιοδικό θα μπορούσαν να θεωρηθούν βιβλίο. Και για να μην κατηγορηθώ για φαλλοκράτης, πιστεύω ότι και μία γυναίκα πρέπει
να κάνει αυτά τα τρία (ο Καζαντζάκης πάλι, δεν το πίστευε απ\' ότι φαίνεται\...)
Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τα γράμματα που πήραμε. Το οποίο μου θυμίζει να σας προτείνω να κοιτάξετε τη νέα στήλη, αυτή της αλληλογραφίας.\
Σε αυτό το τεύχος, εκτός από τη νέα στήλη της αλληλογραφίας, έχουμε και μερικές από τις παλιές.\
Το Editorial, το οποίο και διαβάζετε.\
Η πάντα καλή στήλη του Παναγιώτη Βρυώνη, \"Μερικοί το παίρνουν σοβαρά\", έχει μία πολύ κατατοπιστική συνέντευξη με τον Reinhold Schoeb από την Daimler-Benz (πιο
γνωστή ίσως ως Mercedes).\
Η ανάλυση αυτού του τεύχους, ασχολείται με το τι έχει να αντιμετωπίσει το Linux.\
Τα μαστορέματα έχουν να κάνουν με το γνωστό σε όλους πρόγραμμα Samba.
Ελπίζουμε να μας συγχωρέσετε για το \"φτωχό\" αυτού του τεύχους. Κάτι οι εξετάσεις των Πανεπιστημίων, κάτι ο στρατός, κάτι η έλλειψη (ακόμα) οργάνωσης, και όπως
πάντα η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, συνέβαλαν σε αυτό. Δεν θεωρώ ότι το τεύχος αυτό υπολείπεται του πρώτου. Απλά \"φαίνεται\" λιγότερο.
Για τα επόμενα τεύχη, θέλουμε να προσθέσουμε μια - δυο στήλες ακόμη. Θα τα καταφέρουμε αν μας βοηθήσετε. Έχουμε ήδη ορισμένους υπ\' όψη μας οι οποίοι εξέφρασαν
την πρόθεση να βοηθήσουν, καθώς έχουμε και θέματα να προσφέρουμε σε \"εθελοντές αρθρογράφους\". Δείτε και τη στήλη Νέα - Ανακοινώσεις αυτού του τεύχους να
καταλάβετε για τι βοήθεια μιλάμε. Για να τελειώνω αυτό τον κουραστικό μονόλογο, νας σας πω ότι ο,τιδήποτε έχει να κάνει με Linux (και ειδικά Linux και Ελλάδα),
έχει χώρο στο περιοδικό. Η δική σας στήλη σας περιμένει.
Aντε και το φάγαμε το Linux Journal!!!

165
content/articles/02/02_managers.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,165 @@
+++
title = 'Η μάχη της αγοράς'
date = '1998-02-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Μιχάλης Καμπριάνης'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 2
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Ένα από τα θέματα που απασχολούν πολλούς στην κοινότητα του Linux, είναι η διασπορά του στην ελεύθερη αγορά. Αν είναι το Linux έτοιμο να κυριαρχήσει ως το
λειτουργικό του μέλλοντος, και αν ναι, τι το κρατάει. Αν όχι, τι πρέπει να γίνει για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
**1. Ιστορικά στοιχεία**
---------------------------------------------------
**2. Η πραγματική μορφή της κατάστασης**
-------------------------------------------------------------------
**3. Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που το χρησιμοποιούν, πέρα από τους φοιτητές;**
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
**4. Το στοίχημα των managers**
----------------------------------------------------------
**5. Και τι μπορούμε να κάνουμε;**
-------------------------------------------------------------
### [1. Ιστορικά στοιχεία]{#s1}
Πριν από όχι πολλά χρόνια, το 1993 συγκεκριμένα, ο Bill Gates και η Microsoft βγάλανε τα Windows 3.1, την πιο ώριμη έκδοση του GUI αυτού, το οποίο έτρεχε πάνω
από το DOS, βγάζοντας έξω από το παιχνίδι δύο ισχυρούς ανταγωνιστές.
Την Digital Research, η οποία με το DRDOS 6.0 είχε τραβήξει πολύ κόσμο από το MSDOS 5.0, την πολέμησε με ένα πολύ απλό κόλπο του marketing. Τα Windows 3.1 δεν
δούλευαν με το DRDOS 6.0 αλλά μόνο με το MSDOS 5.0, λόγω ασυμβατότητας στον memory manager, το γνωστό HIMEM.SYS. Η αλήθεια είναι βέβαια λίγο διαφορετική, και
όσοι τότε το είχαν καταλάβει, κατάλαβαν και το παιχνίδι του κ. Gates. Αν κάποιος άλλαζε το όνομα του memory manager του DRDOS 6.0 και από HIDOS.SYS το έκανε
HIMEM.SYS, τα Windows 3.1 δούλευαν κανονικότατα!!! Αυτό βέβαια ήταν μάλλον ένα κόλπο για τους \"μυημένους\", και πάλι υπήρχε η αμφιβολία: \"Μα δεν μπορεί να
είναι τόσο απλό!!!\". Κι όμως ήταν τόσο απλό. Και όποιος το δοκίμασε, μεταξύ αυτών και ο υπογράφων, μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι δεν είχε ποτέ κανένα
πρόβλημα.
Την IBM, η οποία τότε είχε βάλει όλες τις δυνάμεις της στην παραγωγή (από κοινού με την Microsoft) ενός νέου λειτουργικού συστήματος, του OS/2, έπρεπε να την
πολεμήσει με άλλους τρόπους. Έτσι, ο κ. Gates, \"άφησε\" τα Windows 3.1 να αντιγράφονται ελεύθερα, φέρνοντάς τα έτσι σε κάθε σπίτι. Παρανόμως, αλλά ποιος έδινε
σημασία; Τα Windows 3.1 ήταν εκεί και δωρεάν. Ομοίως και το Office (μήπως είναι τυχαίο ότι το πρώτο προιόν της Microsoft το οποίο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρειάζεται serial
number για να λειτουργησει είναι το Office 97;) Το OS/2 αργούσε ακόμα. Όταν τέλος βγήκε το OS/2 (η έκδοση 3.0-Warp), ένα σταθερό και πολύ αξιόλογο (συγκριτικά
με τα \"αντίστοιχα\" της Microsoft) λειτουργικό σύστημα, ήταν ήδη πολύ αργά. Τα Windows 95 δεν ήταν εκεί, αλλά υπήρχε το \"φάντασμα\" της ασυμβατότητας με τα
Windows 3.1. Βλέπετε, όταν ο κ. Gates αποχώρησε από την ανάπτυξη του OS/2, πήρε από την ΙΒΜ και το δικαίωμα να χρησιμοποιεί κώδικα των Windows 3.1 στο
λειτουργικό που ετοίμαζε.
H Apple με τη σειρά της, φρόντισε η ίδια να μείνει έξω από το παιχνίδι, δίνοντας το λειτουργικό της μόνο στα συστήματά της (τα οποία ήταν και πολύ ακριβά). Έτσι
ο κ.Gates έμεινε χωρίς αντίπαλο στη μάχη των λειτουργικών. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι το πρώτο λειτουργικό που έβγαλε η Microsoft ήταν τα Windows NT 3.1, τα
οποία ήταν επιεικώς απαράδεκτα ως λειτουργικό. Τα Windows NT 4.0 ήταν η πρώτη αρκετά σταθερή έκδοση που μπορούσε να χαρακτηριστεί αξιόπιστο λειτουργικό. Αν
συγκρίνουμε όμως τα Windows NT 4.0 με οποιοδήποτε άλλο λειτουργικό ίδιας κλάσης (OS/2, Linux κλπ) θα δούμε ότι η όποια διάδοσή του στηρίζεται σε αυτή ακριβώς τη
συμβατότητα (με τα Windows 95 εν προκειμένω). Τελικά αυτό που έχει γίνει, είναι να έχουν φτάσει τα Windows95 σε κάθε σπίτι, επειδή υπάρχει software \"δωρεάν\"
διαθέσιμο. Όχι, δεν είναι δωρεάν, πειρατικό είναι, αλλά με τις \"ευλογίες\" (άτυπες βέβαια) του ίδιου του κατασκευαστή.
### [2. Η πραγματική μορφή της κατάστασης]{#s2}
Από την άλλη μεριά, υπάρχει ένα λειτουργικό το οποίο είναι πραγματικά, και όχι ως κόλπο του marketing, δωρεάν. Το Linux, ένα σταθερό Unixοειδές λειτουργικό για
φτηνούς Η/Υ (δηλ. τεχνολογίας x86). Το Linux αναπτύσσεται από ερασιτέχνες. Δεν θα αναλύσω την ιστορία του Linux, η οποία είναι λίγο πολύ γνωστή. Θα αναφέρω μόνο
τα θετικά και αρνητικά σημεία που αυτό έχει, όχι από τεχνική σκοπιά, αλλά από marketίστικη. Το Linux αναπτύσσεται παράλληλα από πάρα πολλούς ανθρώπους σε όλο
τον κόσμο. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα.
- Πρώτον, ότι είναι μπροστά στις εξελίξεις, είναι ευέλικτο και, όσο περνάει ο καιρός και ασχολείται όλο και πιο πολύς κόσμος με την ανάπτυξή του, θα γίνει (αν
δεν είναι ήδη) ένα λειτουργικό το οποίο βρίσκεται στην κορυφή της τεχνολογίας.
- Δεύτερον, ότι δεν υπάρχει υποστήριξη. Ένα κακογραμμένο κομμάτι κώδικα μπορεί να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Αυτό όμως ισχύει κυρίως για τα προγράμματα,
και όχι για μέρη του λειτουργικού.
Τα πράγματα είναι απλά τώρα πια. Οι συγκρίσεις είναι μάλλον αστείες. Το Linux, χωρίς την οικονομική στήριξη του Redmond, χωρίς λεφτά να πληρώσει ένα σωρό
(καλούς ή κακούς) προγραμματιστές, βρίσκεται ήδη σε πάρα πολύ καλό δρόμο. Ας δούμε ορισμένα στοιχεία:
- Αν και ξεκίνησε για να τρέχει σε i386 επεξεργαστές, τώρα τρέχει σε Alpha, Sparc, Mips, PowerPC, 680x0 και μάλλον και άλλους τους οποίους δεν θυμάμαι.
Δηλαδή, είναι αυτή τη στιγμή το μόνο λειτουργικό το οποίο \"τρέχει\" σε οποιοδήποτε σχεδόν hardware.
- Αναπτύσσεται ακολουθώντας την τεχνολογία στην πληροφορική. To ΑΤΜ, αυτό που από πολλούς θεωρειται το μέλλον σε τοπικά και ευρείας περιφέρειας δίκτυα, ήδη
υποστηρίζεται από το Linux (αλλά και από τα Windows 98. Το θέμα είναι το πιο από τα δύο θα δουλεύει). Το Corba, ένα project της ΕΟΚ για τηλεπικοινωνίες,
υποστηρίζεται από το Linux. Και άλλα πολλά τέτοια τα οποία θα ήταν αδύνατο να απαριθμήσω.
- Υπάρχουν εταιρείες λογισμικού οι οποίες \"στηρίζουν\" το Linux. Και δεν μιλάμε μόνο για εμπορικές εταιρείες (οι οποίες έχουν την ευφυία να διαθέτουν τα
προιόντα τους για Linux σε χαμηλότερες τιμές απ\' ότι για τα άλλα λειτουργικά) όπως η Corel (με την πρόσφατα εξαγορασμένη Wordperfect), η Netscape, πρόσφατα
άκουσα και η Informix, αλλά και για εταιρείες οι οποίες πουλάνε τα προγράμματά τους στους άλλους και τα δίνουν δωρεάν στους χρήστες Linux (όπως η
StarDivision με το πολύ καλό StarOffice). Υπάρχει και η Applixware, με το γνωστό σε όλους Applix, μία σουίτα προγραμμάτων πολύ αξιόλογη.
Το Linux έχει \"κληρονομήσει\" τα καλά του Unix, και έχει αποβάλλει πολλά από τα κακά. Στα καλά που έχει κληρονομήσει, να βάλουμε την σταθερότητα ως λειτουργικό
σύστημα, την ασφάλεια και την πληθώρα freeware λογισμικού. Στα άσχημα που έχει αποβάλλει, να αναφέρουμε ότι το Linux, είναι το πρώτο Unixοειδές λειτουργικό
σύστημα το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για desktop εφαρμογές (Office βασικά). Μόλις πρόσφατα η Sun υπέγραψε μία συμφωνία με την StarDivision για να γίνει
port το StarOffice σε Solaris. Μέχρι πρότινος δεν υπήρχε εύχρηστο Office πακέτο για Unix. Υπήρχαν βέβαια όλα αυτά τα οποία χαρακτήριζαν και χαρακτηρίζουν ένα
Workstation (π.χ. Latex).\
Συγκρίσεις με άλλα Unices δεν μπορούν να γίνουν. Το Linux είναι καθαρό Unix, με όλα τα καλά (όπως είπαμε και προηγουμένως) των Unix, αλλά ένα ακόμα: είναι
δωρεάν.
### [3. Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που το χρησιμοποιούν, πέρα από τους φοιτητές;]{#s3}
Αν υπάρχουν λέει; Διαβάστε τη στήλη \"Ορισμένοι το παίρνουν σοβαρά\" του Παναγιώτη Βρυώνη, και θα καταλάβετε. Στο προηγούμενο τεύχος μας είπε για την Cisco. Σε
αυτό το τεύχος μας λέει για την Daimler-Benz. Να σας πω εγώ επίσης για την Byte (εκδοτικός οργανισμός) και την Corel Corporation (το καινούριο τους Network
Computer στηρίζεται σε μία μορφή Linux). Να σας θυμίσω επίσης (ή να ενημερώσω όσους δεν ξέρουν την ταινία \"Τιτανικός\" (πού φτιάχτηκε με Alpha επεξεργαστές που
έτρεχαν Linux). Πιστέψτε με, αυτά που σας λέω είναι ένα μικρό μόνο δείγμα. Ένα άλλο στοιχείο το οποίο δεν πρέπει να παραβλέπουμε, είναι η τρομερή διάδοση του
Linux στο Internet. Πάρα πολλοί servers (κυρίως ISPs) τρέχουν Linux. Στην δε Ελλαδίτσα μας, το Linux είναι το πιο διαδεδομένο λειτουργικό σύστημα για ISPs (ΕΕΧΙ
και Matrix-Kapatel είναι δύο μόνο παραδείγματα). Αλήθεια, μία έρευνα των ISP\'s για το τι λειτουργικό χρησιμοποιούν θα ήταν πολύ χρήσιμη. Έχει χρόνο κανείς;
Το Linux έχει μπει εξίσου δυναμικά στην αγορά των Servers, σε αυτή των Workstation αλλά και σε αυτή των Desktop μηχανημάτων (γραμματειακή υποστήριξη). Και αν
ακόμα ορισμένες εταιρείες οι οποίες βγάζουν αξιόλογα προιόντα αρνούνται να παραγάγουν λογισμικό για Linux (π.χ. Adobe) υπάρχει η δυναμική κοινότητα του Linux η
οποία μπορεί και δημιουργεί ΔΩΡΕΑΝ κυρίως, τουλάχιστον ισάξια προγράμματα (Gimp, σε αντιπαράθεση με το Photoshop).
Βλέπουμε λοιπόν ότι και σε επίπεδο servers, workstations αλλά και σε επίπεδο desktop, το Linux, αν δεν υπερέχει, \"χτυπάει το παιχνίδι στα ίσια\". Τι μας μένει
### [4. Το στοίχημα των managers]{#s4}
Σε κάθε μεγάλη εταιρεία, υπάρχουν οι δευθυντές, μερικοί διευθυντές, προιστάμενοι κλπ, κλπ. Η δουλειά του καθενός είναι να διαμοιράζει τις ευθύνες στους
υφισταμένους του, να μαζεύει δεδομένα από αυτούς και να τα παρουσιάζει στους προισταμένους του. Η διοίκηση μίας επιχείρησης, όσο μεγάλη και αν είναι αυτή, δεν
είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση, αν έχεις πολλά διοικητικά στελέχη. Τουλάχιστον τόσα ώστε να μπορεί κάθε στέλεχος να λαμβάνει μία απόφαση κάθε εβδομάδα (και να
μην χρειάζεται η εταιρεία συχνότερες αποφάσεις). Παράξενο; Ναι, πολύ. Αλλά είναι η πραγματικότητα. Αν κάποιος για παράδειγμα, ως προιστάμενος υπηρεσίας
μηχανογράφησης, αν και άσχετος από Η/Υ, αναθέσει την έρευνα αγοράς για λειτουργικό σύστημα σε έναν υφιστάμενό του (κατά προτίμηση έμπειρο χρήστη Η/Υ), την
έρευνα αγοράς για την βάση δεδομένων σε έναν άλλο (κατά προτίμηση ένα αναλυτή με ειδικότητα στις βάσεις δεδομένων), την έρευνα αγοράς για το hardware σε έναν
άλλο (κατά προτίμηση μηχανικό Η/Υ), και αν αυτοί μπορέσουν να \"σπάσουν\" αυτές τις πληροφορίες έτσι ώστε να μπορέσουν να βάλουν άλλους να τις μαζέψουν, τότε το
μόνο που έχει να κάνει ο καθένας τους είναι να \"συνθέσει\" τα δεδομένα που του έρχονται \"από κάτω\" και να τα προωθήσει \"προς τα πάνω\".
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποβιβάζω τους managers. Αυτή η δουλειά όπως την παρουσίασα είναι από μόνη της πολύ δύσκολη, άσε δε που προυποθέτει ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ επιλογή
προσωπικού. Αυτό όμως δεν αλλάζει τα δεδομένα. Ο κάθε manager έχει μία ευθύνη την οποία πρέπει να μοιράσει, και τελικά, αυτό που κάνει για να λειτουργήσει
αποδοτικά, είναι να κρατάει μόνο τα πολύ σοβαρά κομμάτια ευθύνης πάνω του.
Ας έρθουμε τώρα στην Ελλάδα. Πόσες εταιρείες έχουν ικανοποιητικό αριθμό managers για να μπορέσουν να μοιράσουν τις δουλειές; Μάλλον καμμία. Το αποτέλεσμα
γνωστό. Η ευθύνη πάλι διασπάται, αλλά αυτή τη φορά βγαίνει και έξω από την εταιρεία. Τι τον νοιάζει τον Α manager αν το Linux (π.χ.) είναι πιο σταθερό από τα
Windows (π.χ.). Τίποτα. Αυτό που τον νοιάzει, είναι, αν κάτι πάει στραβά, να υπάρχει κάποιος άλλος να πάρει την ευθύνη. Πίσω από το Linux υπάρχουν \"ένα μάτσο
φοιτητές\" ενώ πίσω από τα Windows υπάρχει \"μία ολόκληρη εταιρεία\". Είναι καθαρά θέμα ευθυνών. Και όχι, κανένας manager στην Ελλάδα δεν πληρώνεται τόσο καλά,
ώστε να αποφασίσει να \"ρισκάρει\" τη θέση του, κάνοντας έναν απλό συλλογισμό: Τι εναλλακτικές λύσεις έχουμε;
1. Εμπιστευόμαστε μία μεγάλη εταιρεία, τους πληρώνουμε αδρά για μία τεχνική υποστήριξη (η οποία μπορεί και να μην είναι και τόσο αποδοτική αλλά, υπάρχει εκεί
ένας προιστάμενος να πάρει το φταίξιμο), αγοράζουμε το προιόν τους το οποίο έχει διάρκεια ζωής 5 (π.χ.) χρόνια, πληρώνουμε κάθε μερική αναβάθμιση που θα
χρειαστούμε (ακόμα και το διόρθωμα των bugs το οποίο βγαίνει ως άλλη έκδοση του ίδιου προιόντος), και σε αυτά τα 5 χρόνια θα χρειαστώ άλλο ένα τέτοιο ποσό
για αναπλήρωση - αναβάθμιση. Συνολικό ποσό στα 5 χρόνια (οπότε θα έχει λήξει η \"περίοδος απόσβεσης\" 20.000.000 δραχμές).
**Υπάρχει κάποιος να πάρει την ευθύνη, αν κάτι δεν πάει καλά.**
2. Εμπιστευόμαστε ένα ελεύθερο (και ελεύθερα αναπτυσσόμενο) λειτουργικό σύστημα, δεν πληρώνουμε τίποτα σε καμμία εταιρεία για τεχνική υποστήριξη, δεν
πληρώνουμε τίποτα σε κανέναν για αναβαθμίσεις, προσλαμβάνουμε ένα - δύο - πέντε άτομα (ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης και τον όγκο δουλειάς) τα οποία
ασχολούνται με αυτό μόνο το πράγμα, και δεν θα χρειαστώ ποτέ ποσό για αναπλήρωση - αναβάθμιση. Συνολικό ποσό στα 5 χρόνια (για μέτρο σύγκρισης και μόνο, και
χάριν του παραδείγματος, 10.000.000 δραχμές).
**Η ευθύνη είναι όλη πάνω μας.**
Δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε. Η απόφαση του Έλληνα manager είναι ξεκάθαρη. Δεν τον απασχολεί το κόστος για την εταιρεία, όσο αυτός μπορεί να παρουσιάσει
έργο και *να μην κατηγορηθεί ποτέ για λάθος απόφαση.*\
Στην Γερμανία, από την άλλη μεριά, και την Αμερική, υπάρχουν εταιρείες οι οποίες πουλάνε Η/Υ με προεγκατεστημένο Linux ως κύριο λειτουργικό. Εκεί είναι πολύ
διαφορετικά τα πράγματα. Οι managers, εκτός από άλλη παιδεία, έχουν και άλλη ελευθερία κινήσεων. Έχουν και καλύτερους μισθούς. Έχουν και την υποστήριξη των
προισταμένων τους σε θέματα μείωσης του κόστους. Το αποτέλεσμα γνωστό. Δεν υπάρχει μεγάλη παραδοσιακή εταιρεία στην Ελλάδα που να χρησιμοποιεί Linux (και μακάρι
να έχω άγνοια και να υπάρχουν). Μόνο οι ISPs οι οποίοι ξεκινούν ως \"παρέα\" και λογικά μόλις πάψουν να είναι παρέες και αρχίζουν να γίνονται επιχειρήσεις, που
ο καθένας πρέπει κάπου να λογοδοτήσει, αλλάζουν οι συσχετισμοί. Πρόσφατο παράδειγμα το Acropolis Net το οποίο από Linux γύρισε σε Windows NT. Ξέρετε τι
φαντάζομαι πως έγινε; (Το φαντάζομαι, δεν ξέρω αν είναι σωστό):
Όχι, δεν πίστεψε κανείς ότι είναι τόσο πιο καλά τα NT ώστε να υποχρεώσουν μία εταιρεία να προβεί σε τέτοιο κόστος αντικατάστασης (προσωπικά δεν πιστεύω ότι
είναι πιο καλά τα ΝΤ, τελεία). Απλά μπήκαν στο \"κύκλωμα\" άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν σχέση με Η/Υ. Καθαροί managers\...
### [5. Και τι μπορούμε να κάνουμε;]{#s5}
Τελικά αυτό που λείπει από την Ελλάδα είναι μία εταιρεία (ή δύο, ή και τρεις) τεχνικής υποστήριξης του Linux (και επαγελματικό προσανατολισμό το magaz?). Μία
εταιρεία η οποία θα παρέχει τις υπηρεσίες της σε κόστος το οποίο σίγουρα θα είναι ανταγωνιστικό προς τις μεγάλες εταιρείες, μια που το μόνο που χρειάζεται είναι
μία γραμμή προς το Internet, και δυο-τρεις Η/Υ. Μία εταιρεία που με τις κατάλληλες κινήσεις θα πείσει τον κόσμο να εμπιστευτεί το Linux. Όχι, δεν χρειάζεται
κανείς να πείσει τον κόσμο ότι το Linux είναι καλύτερο. Αυτό θα γίνει στην πορεία. Αυτό που χρειάζεται είναι να πειστούν οι μεγάλες εταιρείες να του δώσουν μια
ευκαιρία\...

64
content/articles/02/03_realworld.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,64 @@
+++
title = 'Ορισμένοι το παίρνουν σοβαρά - Daimler-Benz AG'
date = '1998-01-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Παναγιώτης Βρυώνης'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 3
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Πολλές μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν το Linux. Αυτό τον μήνα παρουσιάζουμε την Daimler-Benz.*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτό τον μήνα θα δούμε πώς η Daimler-Benz AG (η γνωστή μας Mercedes), χρησιμοποιεί το Linux. Στο e-mail που του έστειλα, ο Reinhold Schoeb απάντησε σχεδόν
αμέσως, με τον ενθουσιασμό που χαρακτηρίζει την κοινότητα του Linux.
Η ανταλλαγή e-mail κατέληξε τελικά με μία μικρή συνέντευξη που σας παραθέτω:
*MAGAZ:Γράφω ένα άρθρο για το πρώτο τεύχος (τελικά για το δεύτερο\...) ενός ελληνικού περιοδικού για το Linux, που θα ονομάζεται MAGAZ. Θα γράφω μία στήλη που
θα λέγεται \"Το Linux στον πραγματικό κόσμο\" (έγινε \"Ορισμένοι το παίρνουν σοβαρά\").*
R: Ωραία! Είμαι αναγνώστης των αμερικάνικων και γερμανικών περιοδικών για το Linux από τα πρώτα τους τεύχη.
*MAGAZ: Έμαθα από το LINUX-BIZ ότι η Mercedes-Benz AG χρησιμοποιεί Linux. Θα εκτιμούσα πάρα πολύ αν θα μπορούσατε να απαντήσετε σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με
τον τρόπο που η εταιρεία σας χρησιμοποιεί το λειτουργικό αυτό.*
R: Βεβαίως. Αλλά πρώτα θα πρέπει να σου πω ότι η Mercedes-Benz ονομάζεται πλέον Daimler-Benz. Μόνο τα αυτοκίνητά μας έχουν τώρα πια το όνομα Mercedes.
*MAGAZ: Πόσα \"κουτιά\" με Linux έχετε;*
R: Επειδή η Daimler-Benz έχει περισσότερους από 300.000 υπαλλήλους κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να σου το απαντήσω. Γνωρίζω για περίπου 50 συστήματα με Linux. Στην
ομάδα μου έχουμε περίπου 15.
*MAGAZ: Αντικατέστησαν συστήματα που έτρεχαν κάποιο άλλο λειτουργικό;*
R: Ναι, στην δικιά μου ομάδα πήγαμε από συστήματα Windows σε workstations της Sun με Solaris και όλο και περισσότερο σε PCs με Linux.
*MAGAZ: Γιατί;*
R: Ο λόγος ήταν οτι δεν είμασταν ικανοποιημένοι από την σταθερότητα των Windows.
*MAGAZ: Σε ποιά τμήματα της εταιρείας χρησιμοποιείτε Linux;*
R: Στα τμήματα έρευνας και ανάπτυξης.
*MAGAZ: Τί είδους προγράμματα χρησιμοποιείτε με το Linux;*
R: Τα πάντα, αλλά κυρίως Matlab/Simulink για γρήγορη ανάπτυξη πρωτοτύπων (rapid prototyping) και από την άλλη πλευρά το StarOffice στην θέση του Microsoft
Office.
*MAGAZ: Ποιά είναι η γενική εντύπωση που έχετε για το Linux; Είστε ικανοποιημένοι;*
R: Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι. Το Linux είναι σταθερό σαν το Solaris, πολύ φθηνότερο και μπορεί κανείς να βρει κάθε είδος προγράμματος.
*MAGAZ: Δηλαδή σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε περισσότερα συστήματα Linux στο μέλλον;*
R: Ναι, νομίζουμε πως μπορούμε να αντικαταστήσουμε όλους τους σταθμούς εργασίας της Sun με συστήματα Linux στο μέλλον. Ο μόνος τομέας που δεν χρησιμοποιούμε
Linux είναι για τα συστήματα πραγματικού χρόνου (real time systems). Εκεί χρησιμοποιούμε το LynxOS, ένα εμπορικό real time Unix. Ο λόγος είναι ότι λόγω του
υπόλοιπου περιβάλλοντος στα αυτοκίνητα δοκιμών δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επεξεργαστές Intel (χρησιμοποιούμε Motorola PowerPC).
*MAGAZ: Σας ευχαριστώ.*
R: Ελπίζω να βοήθησα. Καλή τύχη με το περιοδικό σας.

171
content/articles/02/04_smbconf.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,171 @@
+++
title = 'SAMBA made easy\...'
date = '1998-02-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Μιχάλης Καμπριάνης'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 4
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Για αυτό το δεύτερο τεύχος του Magaz σας ετοίμασα ένα case study. Πως μπορεί το Linux box που προφανώς έχετε, να επικοινωνήσει με τα Win 95 που έχουν οι
συνάδελφοι / φίλοι σας στον ίδιο χώρο (και προφανώς στο ίδιο ethernet).*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ας μην μπερδευτούμε. Αυτό δεν είναι ένα HOW-TO (εξάλλου υπάρχει πολύ documentation για το SAMBA, σε αυτό θα αναφερθώ). Αυτό θέλω να είναι ένα dummy\'s guide.
Όχι, δεν θεωρώ κανένα dummy. Μόνο εμένα που πολλά από αυτά που γράφω με δυσκόλεψαν :-) Μία λύση είναι να στήσετε το πρωτόκολλο TCP/IP και στα Win95. Μετά με τα
γνωστά (Telnet, Ftp) μπορείτε να έχετε την ίδια σύνδεση με τα Win95 όπως και με τα άλλα Linux/Unix μηχανήματα. Για να κάνετε όμως mount τους δίσκους τους (και
να κάνουν αυτοί mount τους δικούς σας), χρειάζεται NFS. NFS server καθώς και NFS client έχετε στο Linuxακι σας. Τα ίδια προγράμματα για Win95 δεν υπάρχουν παρά
μόνο Shareware. Και η χρήση τους προϋποθέτει ρυθμίσεις στα μηχανήματα με Win95. Επειδή όμως εσείς είστε οι ειδήμονες και όχι οι Win95 users, ας δούμε πως
μπορείτε να έχετε σύνδεση, χωρίς πολλές παράξενες ρυθμίσεις στα Win95. Μπορείτε λοιπόν να χρησιμοποιήσετε το πρωτόκολλο για Peer-to-Peer σύνδεση που έχουν τα
Win95. Αυτό \"χρησιμοποιεί\" τις λέξεις SMB, NETBeui και NETBIOS. Το τι είναι τι, είναι λίγο μπερδεμένο. Όπως λέει το documentation του Samba, το NETBeui είναι
ένα low-level πρωτόκολλο, και το NetBIOS είναι ένα high-level πρωτόκολλο, που μπορεί να δουλέψει είτε πάνω από TCP/IP, ή πάνω από NETBeui, ή ακόμα και πάνω από
IPX/SPX. Η υλοποίηση που θα δούμε, χρησιμοποιεί το TCP/IP ως underlaying layer. Το πρόγραμμα που σας δίνει αυτή τη δυνατότητα λέγεται
[Samba](http://www.dlr.de/fresh/linux/src/samba-1.9.18.tar.gz). Οι ρυθμίσεις του είναι εύκολες, αν γίνουν με τη σωστή σειρά. (Εδώ υποθέτουμε ότι έχουν ρυθμιστεί
σωστά τα TCP/IP στο Linux και στα Windows 95).
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω το [Χρήστο Ρικούδη](mailto:ricudis@paiko.gr), ο οποίος μου έλυσε πολλές απορίες κατά τη διάρκεια μιας αντιπαράθεσης που
είχαμε πρόσφατα στην linux-greek-users λίστα. Χρήστο ευχαριστώ, ελπίζω να τα κατάλαβα επιτέλους :-)
**1. Στάδια εγκατάστασης\...**
--------------------------------------------------------
**2. Έλεγχος σωστής λειτουργίας\...**
---------------------------------------------------------------
**3. Χρήση**
--------------------------------------
### [1. Στάδια εγκατάστασης\...]{#s1}
- Θα χρειαστεί να ξαναδημιουργήσουμε τον πυρήνα (recompile του kernel), ενεργοποποιώντας στα Filesystems, τα SMB support και SMB Win95 bug workaround. Καλό θα
ήταν επίσης να ενεργοποιηθεί το Win95 vfat. Αυτό δεν είναι για να δούνε τα Win95 μηχανήματα τους δίσκους μας, αλλά για να δούμε εμείς τους δικούς τους. Θα
επανέλθουμε σε αυτό αργοτερα.
- Κάνουμε extract το [Samba](http://www.dlr.de/fresh/linux/src/samba-1.9.18.tar.gz) στο \"smbtar\" directory. Στο Makefile που βρίσκεται στο directory
\"smbtar\"/source πρέπει (αν θέλουμε να μην κάνουμε πολλές ρυθμίσεις αργότερα) να δηλώσουμε ως workgroup αυτό στο οποίο θέλουμε να ανήκουμε (δηλαδή αυτό στο
οποίο ανήκουν οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενοι PC). Επίσης ορίζουμε το default guest account, το οποίο εξ ορισμού είναι το nobody (μάλλον όχι και τόσο καλή
ιδέα, όπως λέει και το ίδιο το Makefile, αφού αυτό το account στα Unix μηχανήματα δεν έχει δυνατότητα εκτύπωσης). Το default guest account είναι αυτό που
χρησιμοποιείται όταν κάποιος συνδεθεί στο μηχάνημά μας χωρίς username και password. Προσοχή, πρέπει να υπάρχει αυτό το account στο μηχάνημά μας (ένας
έλεγχος στο /etc/passwd θα σας επιβεβαιώσει την ύπαρξή του ή όχι).
- Οι υπόλοιπες ρυθμίσεις στο Makefile (directories, compiler κλπ) είναι θέμα του κάθε μηχανήματος. Έστω ότι ορίζουμε εγκατάσταση στο \"smbinst\" directory.
- Μετά τα (τυπικά) make, make install, έχουμε τα αρχεία που χρειαζόμαστε στο directory που ορίσαμε, εκτός από το smb.conf, το οποίο δεν υπάρχει και πρέπει να
δημιουργήσουμε. Για αρχή, είναι αρκετό να αντιγράψουμε το smb.conf από το directory \"smbtar\"/examples/simple στο \"smbinst\"/lib, και να αλλάξουμε το
guest account (το οποίο έχει ένα όνομα pcguest), σε αυτό που δηλώσαμε στο Makefile.
- Από το \"smbinst\"/bin, εκτελούμε to testparm, το οποίο ελέγχει το \"smbinst\"/lib/smb.conf για λάθη. Φυσιολογικά δεν πρέπει να υπάρχουν λάθη, οπότε
μπορούμε να συνεχίσουμε. Αν υπάρχουν όμως λάθη, μπορούμε απλά να κάνουμε comment τις γραμμές που μας δημιουργούν πρόβλημα. Αν χρειαζόμαστε όμως αυτές τις
υπηρεσίες, πρέπει να βρούμε που είναι το λάθος.
### [2. Έλεγχος σωστής λειτουργίας\...]{#s2}
- Στο directory \"smbinst\"/bin υπάρχουν τα αρχεία nmbd και smbd. Αυτά είναι οι servers. Το μεν nmbd είναι ο NETBios Name server ενώ το smbd είναι ο SMB
server. Αυτοί οι servers, πρέπει να αρχίζουν όποτε καλούνται για να έχουμε πάντα σύνδεση. Συνεπώς πρέπει να τους προσθέσουμε στο γνωστό /etc/inetd.conf,
όπου ήδη υπάρχουν (ως comments) οι απαραίτητες γραμμές. Αν δεν υπάρχουν, είναι οι εξής:
netbios-ssn stream tcp nowait root "smbinst"/bin/smbd smbd
netbios-ns dgram udp wait root "smbinst"/bin/nmbd nmbd
- Καιρός να δοκιμάσουμε άλλη μία εντολή από το \"smbinst\"/bin. Γράφουμε
nmblookup -B <linux-name> __SAMBA__
Το αποτέλεσμα πρέπει να είναι η IP διεύθυνση του μηχανήματος.
π.χ. 192.168.0.2 __SAMBA__
Αν δεν πάρουμε αυτή την απάντηση, κάτι δεν πάει καλά με το nmbd (NETBios nameserver). Aν οι αναφορές στο inetd.conf είναι όπως γράφονται παραπάνω, δεν
πρέπει να έχουμε πρόβλημα. Ένα συνηθισμένο πρόβλημα είναι ότι το port 137 είναι κατηλειμμένο. Ας το εξακριβώσουμε. Με την εντολή netstat -a \| grep netbios
μπορούμε να ελέγξουμε ότι πράγματι το netbios-ssn είναι σε LISTEN mode, καθώς και ότι τα netbios-ns και netbios-dgm είναι ενεργοποιημένα (αυτά δεν πρέπει να
είναι σε LISTEN mode).
tcp 0 0 *:netbios-ssn *:* LISTEN
udp 0 0 *:netbios-ns *:*
udp 0 0 *:netbios-dgm *:*
Αν κάποια γραμμή από τις παραπάνω λείπει, πράγματι μία από τις υπηρεσίες δεν λειτουργεί. Γι\' αυτό ελέγχουμε το αρχείο /etc/services στο οποίο πρέπει να
υπάρχουν δηλωμένα τα sockets στα οποία ακούν αυτοί οι daemons.
netbios-ns 137/tcp # NETBIOS Name Service
netbios-ns 137/udp
netbios-dgm 138/tcp # NETBIOS Datagram Service
netbios-dgm 138/udp
netbios-ssn 139/tcp # NETBIOS session service
netbios-ssn 139/udp
Με ένα kill -HUP \"pid-of-inetd\" υποχρεώνουμε τον inetd να διαβάσει ότι αλλαγές κάναμε στα /etc/inetd.conf και /etc/services. Αν δοκιμάσουμε τώρα να
γράψουμε
nmblookup -B "win95-pc" '*'
πρέπει να δούμε την IP διεύθυνση του WIN95 μηχανήματος.
π.χ. 192.168.0.1 *
Tip \#1: Αν όλα τα παραπάνω πήγαν καλά, είμαστε σίγουροι ότι το nmdb (Netbios name-server) δουλεύει σωστά. Αν δεν δουλεύει σωστά, θα μπορούμε πάλι να
χρησιμοποιήσουμε το SMB αλλά με κάποιους περιορισμούς (στη χρήση των ονομάτων των μηχανημάτων). Εν ολίγοις, αν πρόκειται να δουλέψετε μόνο με IP διευθύνσεις,
δεν το χρειάζεστε.
Tip \#2: Αν κάνετε accounts στο Linux, με username τα ονόματα των Win95 μηχανημάτων, το SMB θα ζητάει και password (το password του account) για τη σύνδεση από
τα Win95 στο Linux. To εύκολο σε αυτό είναι ότι ο χρήστης μπορεί να κάνει login στα Windows95 με το username του account που έχει στο Linux.
Tip \#3: Δεν θα ήταν άσχημο εδώ, να ρίξουμε μια ματιά στο /etc/hosts.allow για να μην κάνουμε διαθέσιμους τους δίσκους μας σε όλο το Internet :-)
### [3. Χρήση]{#s3}
- Τώρα που έχουμε σωστά στημένους τους daemons, καιρός να δούμε πως θα χρησιμοποιήσουμε την υπηρεσία αυτή. Ένα άλλο αρχείο που υπάρχει στο \"smbinst\"/bin
είναι το smbclient, το οποίο μας δίνει τα shares που υπάρχουν σε συγκεκριμένο host. Η σύνταξή του στην απλή της μορφή είναι smbclient -L \"hostname\" και οι
πληροφορίες που δίνει είναι αρκετές: Domain, OS, Server, User, Workgroup, Shares, όλα στα χέρια μας. Η αλήθεια είναι ότι ήδη ξέρουμε τα Domain, OS, Server,
User και Workgroup (αφού εμείς τα ορίσαμε) αλλά είναι καλό να δίνονται αυτές οι πληροφορίες για troubleshooting. Τα shares τα οποία αναφέρονται είναι μία
καινούρια πληροφορία, η οποία έρχεται από το αρχείο \"smbinst\"/lib/smb.conf. Ήρθε λοιπόν η ώρα να \"πειράξουμε\" το αρχείο αυτό.Αυτό το αρχείο αποτελείται
από δηλώσεις, χωρισμένες σε sections. Το section \"global\" έχει τις επιλογές:\
browsable = {yes/no} αν θα μπορεί κάποιος να δει το PC μας από το Network Neighborhood. Για να δουλέψει αυτό, πρέπει να δουλεύει σωστά το nmbd.\
printing = {sysv/bsd/aix} ανάλογα με το πως έχουμε στήσει την υπηρεσία printing στο μηχάνημά μας (για Linux με ή χωρίς /etc/printcap, η επιλογή είναι bsd,
εκτός αν έχετε εσείς αλλάξει κάτι).\
printcap name = {/etc/printcap} μόνο για bsd, το full path για το αρχείο printcap.\
load printers = {yes/no} αν θα υπάρχει υπηρεσία εκτύπωσης από τα Win95 μηχανήματα.\
guest account = {guest} Το account που δηλώσαμε στο Makefile (στάδιο 2), το οποίο ανταποκρίνεται σε οποιονδήποτε συνδέεται στο PC μας χωρίς account. Πρέπει
αυτό το account να υπάρχει στο μηχάνημα (συνήθως χωρίς δυνατότητα login και με πολύ λίγα δικαιώματα).\
log file = {\"smbinst\"/log.%m} μία επιλογή για να γίνεται διαφορετικό logging για κάθε μηχάνημα που συνδέεται (%m).\
lock directory = {\...} share modes = yes Αυτά τα δύο πρέπει να οριστούν αν θέλετε πολλοι χρήστες να χρησιμοποιούν τα ίδια αρχεία. Το lock directory πρέπει
να είναι world readable.\
Το section \"Homes\" έχει τις επιλογές:\
comment = {\...} Το όνομα με το οποίο θα εμφανίζεται το home directory του κάθε χρήστη στον υπολογιστή του (στο Network Neghborhood).\
browsable = {yes/no} Όπως και στο section global. Μπορεί να γίνει και comment, για να χρησιμοποιηθούν οι ρυθμίσεις του global\
read only = {yes/no} Αυτονόητο\
create mode = {\...} Default Mask για νέα αρχεία (όχι umask, όπως σε standard Unix)\
Το section \"printers\" έχει τις επιλογές\
comment = {\...} Όπως ανωτέρω\
browsable = {yes/no} Όπως ανωτέρω\
printable = {yes/no} Δυνατότητα εκτύπωσης\
public = {yes/no} αν θα μπορούν να έχουν δυνατότητα και guests (εκτός από normal users).\
Για τα ανωτέρω sections, υπάρχουν και άλλες επιλογές, λιγότερο συχνά χρησιμοποιούμενες. Η ανάλυσή τους θα ήθελε πολύ χρόνο, οπότε\... man smb.conf Επίσης,
καλό θα ήταν να προστεθεί ένα section \"tmp\" για άτομα χωρίς account.
"tmp"
comment = Temporary file space
path = /tmp
read only = yes
public = yes
To νέο smb.conf θα διαβαστεί την επόμενη φορά που θα ξεκινήσει ο smbd.
- Το εκτελέσιμο \"smbinst\"/bin/smbstatus μας δίνει τις \"ανοιχτές\" συνδέσεις Το εκτελέσιμο \"smbinst\"/bin/smbrun χρησιμοποιείται από το smbd. Το εκτελέσιμο
\"smbinst\"/bin/smbtar έχει ακριβώς την ίδια χρήση όπως το tar, αλλά για SMB shares.
- Για να κάνετε και εσείς mount τα shares (δίσκους ή directories από Win95) θα χρειαστείτε το πακέτο
[smbfs](ftp://ftp.gwdg.de/pub/linux/misc/smbfs/smbfs.tgz), ενώ για να τυπώσετε σε SMB shared printer, θα χρειαστείτε το \"smbinst\"/bin/smbprint. Με το
πακέτο smbfs, τα πράγματα είναι απλά. Αυτό, μετά το compile θα σας δώσει δύο αρχεία: smbmount και smbumount. Η χρήση τους είναι η αυτονόητη:
smbmount (smbumount) //"win95"/"share" "mount-point" [options]
Συνήθως δεν χρειάζονται options, αλλά ένα smbmount -h θα σας δείξει τις πιθανές επιλογές. Το smbprint ωστόσο, δεν είναι εκτελέσιμο αλλά ένα script το οποίο
πρέπει εμείς να φτιάξουμε σύμφωνα με το δίκτυό μας. Νομίζω ότι οι οδηγίες που δίνονται στο αρχείο (ως comments) είναι πολύ κατατοπιστικές, οπότε δεν θα
ασχοληθώ μια που το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι μια\... μετάφραση.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα σχετικά με το Samba. Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να δείξω πως \"στήνουμε και τρέχουμε\" ένα Samba server-client στο
Linuxάκι μας. Το σημαντικό βημα όμως, το οποίο θα πρέπει να κάνετε μόνοι σας, είναι το γνωστό \"finetuning\". Βελτιστοποίηση της λειτουργίας (και ασφάλειας)
αυτού του server. Καλή τύχη.

61
content/articles/02/05_news.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,61 @@
+++
title = 'Νέα - Ανακοινώσεις'
date = '1998-02-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Μιχάλης Καμπριάνης'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 5
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Το magaz από αυτό το μήνα εγκαινιάζει μία νέα στήλη. Η στήλη των νέων και των ανακοινώσεων, θα είναι μία πολύ σύντομη στήλη, και θα υπάρχει μόνο όταν έχουμε
κάτι να πούμε. Δεν είναι η στήλη των νέων, γενικά. Είναι η στήλη των νέων των συντακτών του magaz.*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1. Νέες στήλες
Το magaz χρειάζεται συνεργάτες. Αυτό που σκεφτόμαστε, είναι να προσθέσουμε ΠΟΛΛΕΣ νέες στήλες. Για ξεκίνημα προτείνουμε (και περιμένουμε το O.K. από αυτούς
τους οποίους θέλουμε για αρθρογράφους):
- Web resources από τον [Αντώνη Παπαγεωργίου](mailto:silent@ath.forthnet.gr).
- Θέματα προγραμματισμού από τον [Αγγελο Σταύρου](mailto:astavrou@ee.upatras.gr).
- Χιούμορ από την [Βούλα Σανιδά](mailto:voulariba@rocketmail.com)
- Νέα από το διεθνή χώρο (Θέση κενή)
- Ότι άλλο σκεφτείτε, από αυτόν που θα το σκεφτεί :-)
2. Νέα μορφή
Η ιδέα του Παναγιώτη Βρυώνη ήταν να υπάρχει μία όσο το δυνατόν κεντρική δομή του περιοδικού, ούτως ώστε να εξυπηρετεί το browsing παλιών τευχών και το
mirroring, σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να κάνει mirror το περιοδικό. Μία κεντρική δομή με ένα τεύχος θα φάνταζε παράξενη, γι αυτό και περιμέναμε να
φτάσουμε στο δεύτερο για να την εφαρμόσουμε. Ελπίζουμε να σας αρέσει, ενώ προτάσεις βελτίωσεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες στην ηλεκτρονική διεύθυνση του
[magaz](mailto:magaz@linux.gr).\
Εκτός από τις νέες στήλες, υπάρχουν και κάποιες \"μορφολογικές αλλαγές\" τις οποίες θα χρειαστεί το magaz, για να γίνει ανταγωνιστικό προς τα \"παλαιότερα\"
περιοδικά του χώρου και, γιατί όχι, και προς τα έντυπα περιοδικά. Αυτά που σκεφτόμαστε είναι τα εξής:
- Μεταφραστής για μετάφραση των άρθρων από ελληνικά σε αγγλικά, ώστε το περιοδικό να γίνει δίγλωσσο για να έχουμε και επισκέψεις από το εξωτερικό.
- Επιμελητής κειμένων για ορφθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις. Αυτό ειδικά είναι απαραίτητο γιατί τα άρθρα γράφονται συνήθως \"γρήγορα\" και δεν
υπάρχει χρόνος για πολλούς ελέγχους. Υπάρχει γενικώς πρόβλημα με τους τόνους, αφού τα άρθρα γράφονται κάτω από Linux (Δημήτρη Μπούρα, τι κάνουμε λάθος
και δεν έχουμε πάντα τόνους;)
- Προγραμματιστής Java και Javascript για την πρώτη (βασικά) σελίδα του περιοδικού. Αυτό που σκεφτόμαστε είναι ένα drop-down menu το οποίο να οδηγεί στα
υπόλοιπα τεύχη - άρθρα (όχι, δεν θέlουμε να πάρουμε ένα έτοιμο shareware java applet που να λέει \"copyright Sausage inc\" ή κάτι τέτοιο).
3. Σας τα φορτώσαμε όλα;
Όχι, δεν σας τα φορτώσαμε όλα. Η στήλη \"Ορισμένοι το παίρνουν σοβαρά\" παραμένει στον Παναγιώτη Βρυώνη, η στήλη \"Ελλάδα και Linux\" με νέα από την
ανάπτυξη του Linux στην Ελλάδα, στατιστικά στοιχεία κ.ά. παραμένει στον Φώτη Γεωργάτο, η στήλη \"Ανάλυση\" με απόψεις και θέσεις για διάφορα θέματα και η
στήλη \"Μαστορέματα\" παραμένουν στους ήδη υπάρχοντες αρθρογράφους. Η μορφοποίηση του περιοδικού παραμένει στον Μιχάλη Καμπριάνη (αν και την ξεκίνησε ο
Παναγιώτης Βρυώνης, λόγω στρατιωτικής θητείας του τελευταίου πέρασε σε άλλα χέρια). Επίσης στους τρεις προαναφερόμενους παραμένει και η δημοσιοποίηση του
περιοδικού. Η οποία, έχει ήδη αρχίσει να αποδίδει. Εξάλλου, αυτό το περιοδικό το ξεκινήσαμε με σκοπό να το συντηρούμε και όχι να το γράφουμε μόνοι μας. Η
βοήθειά σας είναι απαραίτητη.
4. Μας ξέρουν
Με την \"έκδοση\" του πρώτου τεύχους, προσπαθήσαμε να κάνουμε το magaz γνωστό και σε άλλους εκτός από τους γνωστούς μας. Ήδη το magaz αναφέρεται στο Linux
WebWatcher, στο Altavista, ενώ το περιοδικό Chip, στο τεύχος του Νο 3/98 (29 Ιανουαρίου 1998) είχε την ευγένεια να δημοσιεύσει το γράμμα μας με την
\"αναγγελία γέννησης\" του περιοδικού, μαζί με ένα screenshot από την πρώτη σελίδα του πρώτου τεύχους του magaz. Ελπίζουμε ότι αυτό το μήνα θα ανταποκριθούν
και άλλα περιοδικά και search engines στην αναγγελία μας, ενώ η προσπάθεια δημοσιοποίησης παραμένει. Αν τα καταφέρουμε να κάνουμε το περιοδικό δίγλωσσο, θα
μπούμε και στο Linux Webring, και γενικώς θα είναι πιο εύκολο να το προωθήσουμε. Κάτι το οποίο μας έκανε εντύπωση είναι η αθρόα προσέλευση στο πρώτο τεύχος.
Αν η προσέλευση αυτή συνεχιστεί και στο δεύτερο, θα μπορούμε να μιλάμε ασφαλώς για πρωτοφανή επιτυχία περιοδικού. Γι\' αυτό, ενημερώστε γνωστούς και φίλους
για την ύπαρξη του περιοδικού. (Όχι, μην πηγαίνετε ο καθένας 10 ή και παραπάνω φορές στο περιοδικό. Αυτό δεν έχει νόημα. Δεν είμαστε εμπορική εταιρεία να
παρουσιάζουμε πολλά hits για διαφημιστικούς ή άλλους λόγους. Θέλουμε να ενημερώσουμε πολλούς για το Linux).

105
content/articles/02/06_dianomes.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,105 @@
+++
title = 'Διανομές του Linux'
date = '1998-01-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Φώτης Γεωργάτος(mailto:gef@ceid.upatras.gr) and Γιώργος Κεραμίδας(mailto:keramida@ceid.upatras.gr)'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 6
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Υπάρχουν πάνω από 20 διαφορετικές διανομές του Linux, που η καθεμία προσφέρει λίγο πολύ τα ίδια πράγματα όσον αφορά το περιβάλλον των υπηρεσιών του Λ.Σ., αλλά
με αρκετά διαφορετικά χαρακτηριστικά στο (γραφικό) περιβάλλον του χρήστη, και στον τρόπο που γίνεται η εγκατάσταση/αναβάθμιση του λογισμικού. Καμία από αυτές
δεν είναι απαραίτητα καλύτερη από τις άλλες, και η σωστή επιλογή είναι καθαρά θέμα αναγκών. Εμείς, θα ξεδιαλύνουμε εδώ την κατάσταση παρουσιάζοντάς σας τις
κυριότερες δυνατές επιλογές και τα χαρακτηριστικά τους. Να έχετε υπ\' όψιν ότι ανακοινώσεις για την διαθεσιμότητα αυτών στην Ελλάδα θα γίνεται από την λίστα
[linux-greek-users](news://edessa.topo.auth.gr/local.linux.greek.users).*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το κατανεμημένο μοντέλο ανάπτυξης του Linux είναι η αιτία για την ύπαρξη πολλών διαφορετικών μορφών του λειτουργικού συστήματος σε συνδυασμό με τις εφαρμογές
του. Το γεγονός αυτό συχνά μπερδεύει τους νέους χρήστες, καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλές διανομές και δεν ξέρουν τι να διαλέξουν.
Υπάρχουν για παράδειγμα πάνω από 20 διαφορετικές διανομές του Linux, που η καθεμία προσφέρει λίγο πολύ τα ίδια πράγματα όσον αφορά το περιβάλλον των υπηρεσιών
του Λ.Σ., αλλά με αρκετά διαφορετικά χαρακτηριστικά στο (γραφικό) περιβάλλον του χρήστη, και στον τρόπο που γίνεται η εγκατάσταση/αναβάθμιση του λογισμικού.
Καμία από αυτές δεν είναι απαραίτητα καλύτερη από τις άλλες, και η σωστή επιλογή είναι καθαρά θέμα αναγκών. Εμείς, θα ξεδιαλύνουμε εδώ την κατάσταση
παρουσιάζοντάς σας τις κυριότερες δυνατές επιλογές και τα χαρακτηριστικά τους.
**1. Slackware (v3.4)**
--------------------------------------------------
**2. RedHat Linux (v5.0)**
-----------------------------------------------------
**3. Debian Linux (v1.3)**
-----------------------------------------------------
**4. Linux Developer\'s Resource (Feb. 98)**
-----------------------------------------------------------------------
**5. Suse Linux (v5.1)**
---------------------------------------------------
**6. OpenLinux από την Caldera**
-----------------------------------------------------------
### [1. Slackware (v3.4)]{#s1}
Το Slackware Linux είναι η πιο UNIXοειδής διανομή που κυκλοφορεί. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, αλλά χρειάζεται μια σημαντική εμπειρία σε UNIX συστήματα για να
επιλύει κανείς γρήγορα τα προβλήματα και ανάγκες που παρουσιάζονται. Η εγκατάστασή του έχει κάποιον σημαντικό βαθμό δυσκολίας για αρχάριο, αλλά η στενή του
σχέση με το UNIX είναι σίγουρα ο λόγος που οι πιο έμπειροι χρήστες του Linux το προτιμούν. Το Slackware φτιάχνει ο Patrick Volkerding, και η εταιρία Walnut
Creek το πακετάρει σε CD μαζί με το sunsite και tsx-11 (4 δίσκοι), με κόστος κοντά στις 6.500 δρχ.
### [2. RedHat Linux (v5.0)]{#s2}
Το RedHat Linux έχει υλοποιηθεί από την ομώνυμη εταιρία στην Αμερική. Είναι μία πολύ εύκολη στην εγκατάσταση διανομή, με μεγάλη έμφαση στην υποστήριξη του
αρχάριου που δοκιμάζει την εγκατάσταση του Linux, χωρίς να έχει κάποιον δίπλα του για βοήθεια. Ειδικά η έκδοση 5.0 που δοκιμάσαμε είναι εξαιρετικά φιλική προς
τον χρήστη, δεν χρειάζεται πουθενά χειρισμό από την γραμμή εντολών για την εγκατάσταση και βγάζει κατευθείαν στον Window Manager fvwm-95, που θυμίζει άλλα
γνωστά περιβάλλοντα εργασίας. Το RedHat κυκλοφορεί από την εταιρία του σε συσκευασία των 2 CD, που περιλαμβάνει και βιβλίο, σε μία τιμή κοντά στις 14.000 δρχ.
### [3. Debian Linux (v1.3)]{#s3}
Το Debian Linux είναι μια διανομή που φτιάχνεται από το GNU project δίνοντας του άδεια χρήσης GPL, όπως ακριβώς και το μεγαλύτερο ποσοστό του Free Software.
Είναι και αυτό όπως το Slackware πολύ κοντά στην δομή του παραδοσιακού UNIX (ιδιαίτερα του system V), και θα χρειαστεί σε αρκετές περιπτώσεις να καταφύγετε στο
command line για να πετύχετε αυτό που θέλετε.
Η εγκατάσταση γίνεται κι εδώ με τρόπο πολύ εύκολο, πιο εύχρηστο από αυτόν του Slackware, αλλά σχετικά πιο δύσχρηστο από αυτόν του RedHat, τουλάχιστον για τον
αρχάριο χρήστη.
Το μεγάλο ατού του Debian όμως είναι ότι φτιάχνεται αποκλειστικά από εθελοντές που συνεργάζονται μέσω του Internet, και διανέμεται κάτω από την άδεια χρήσης της
GNU. Αυτό σημαίνει ότι το Debian δεν μπορεί ποτέ να γίνει εμπορικό. Μάλιστα, ένα ποσοστό από τα κέρδη του Debian δίνεται στο [project
Gutenberg](http://www.gutenberg.net/), το οποίο ασχολείται με την μεταφορά κλασσικών λογοτεχνικών έργων σε ηλεκτρονική μορφή.
### [4. Linux Developer\'s Resource (Feb. 98)]{#s4}
Αυτό δεν είναι ακριβώς διανομή, αλλά συλλογή (package) από διανομές μαζί με αντίγραφα άλλου υλικού που κυκλοφορεί στο Internet σχετικά με το Linux, τοποθετημένα
σε 6 CD, με κόστος γύρω στις 8000 δρχ. Περιέχει το Slackware, RedHat, Debian, το κάθε ένα σε δικό του CD, 2 CD με λογισμικό από το sunsite και tsx-11, και ένα
ακόμα CD που περιλαμβάνει υποστήριξη για την Ιαπωνική γλώσσα και ένα πλήρες αντίγραφο του Linux Documentation Project (LDP), που περιέχει εκτενή ηλεκτρονική
τεκμηρίωση σχετικά με το Linux. Το Linux Developer\'s Resource (LDR), είναι το πιο δημοφιλές CD σε πωλήσεις στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη προτίμηση στην διανομή
Slackware. Η νέα έκδοση αναμένεται να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το Φεβρουάρη. Γνώμη του γράφοντος είναι ότι αξίζει να περιμένετε μέχρι τότε, για να πάρετε ότι
πιο τελευταίο υπάρχει. Επίσης προτείνουμε για πρώτη φορά να βάλετε το RedHat 5.0.
### [5. Suse Linux (v5.1)]{#s5}
Η έκδοση αυτή έρχεται από την Γερμανία και είναι μια από τις πρώτες \"καθαρά Ευρωπαϊκές\" διανομές του Linux. Η έκδοση του Suse Linux, από την αντίστοιχη
εταιρία, γίνεται και στα αγγλικά και στα γερμανικά, με κόστος περίπου \$ 50. Η διανομή Suse, δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα (μόνο με παραγγελία), αλλά παρουσιάζει
ενδιαφέρον γιατί είναι ιδιαίτερα πρόσφορη για μεταγλώττιση στα Ελληνικά, καθώς χρησιμοποιεί KDE γραφικό περιβάλλον, (για το οποίο ήδη έχει γίνει κάποια
μετάφραση), HTML σελίδες για βοήθεια στα προγράμματα και rpm για την εγκατάσταση πακέτων λογισμικού.
### [6. OpenLinux από την Caldera]{#s6}
Εκτός από κώδικα στο \"κεντρικό\" kernel, όμως, η Caldera έχει φτιάξει, βασισμένη στο Linux, και μια δική της διανομή, το OpenLinux. Το OpenLinux έχει φτιαχθεί
για να συνδέει ανομοιογενή μεταξύ τους περιβάλλοντα, όπως Unix, Windows (95 ή NT) με Silicon Graphics, Digital Alpha, ή οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιείται σε ένα
σύγχρονο περιβάλλον εργασίας. Το OpenLinux έρχεται σε τρεις εκδόσεις: την Lite, την Basic και την Standard, οι οποίες έχουν ίδια δομή αλλά διαβαθμίσεις στην
τιμή και άρα στα περιεχόμενα της έκδοσης. Η Lite έκδοση διατίθεται ως απλό περιβάλλον χρήστη. Η Basic έκδοση έχει το Netscape (client) ενώ η Standard έχει και
το server. Αναμένονται αλλαγές σε αυτές τις κατηγορίες, επειδή η Netscape έχει αλλάξει την πολιτική της για τα δικά της προϊόντα.
Η Caldera είναι μια από τις επιχειρήσεις που προσφέρουν πολλά πράγματα στην ανάπτυξη και διάδοση του Linux. Για παράδειγμα ο κώδικας του Linux kernel για
υποστήριξη SLIP & PPP συνδέσεων έχει φτιαχθεί από την Caldera.

55
content/articles/02/07_fromwtol.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,55 @@
+++
title = 'Από τον κόσμο των Windows στον κόσμο του Linux'
date = '1998-02-01T00:00:00Z'
description = ''
author = 'Γιάννης Εξηνταρίδης'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 7
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Εχοντας την τύχη, την χαρά και την ευτυχία να αποκτήσω ένα δεύτερο σκληρό δίσκο στο PC μου και έχοντας πλέον βαρεθεί να βλέπω τα animated icons των Windows που
το μόνο καλό που προσφέρουν είναι σπατάλη των resources του συστήματος αποφάσισα να εγκαταστήσω το Linux.*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πρώτα από όλα να αναφέρω ότι ασχολούμαι με DOS + WIN αρκετά χρόνια, και ως τώρα η επαφή μου με UNIX ήταν μάλλον αμυδρή. (Το να ξέρει κάποιος τις βασικές και
απλές εντολές δεν νομίζω ότι θεωρείται εμπειρία ). Από την άλλη οι αλλαγές δεν με τρομάζουν ( μάλιστα μου αρέσουν ). Ετσι και έγινε λοιπόν. Τα Win
\"μετακομίσανε¨ στο νέο σκληρό (3.2 GB) και το Linux θα πήγαινε στον παλιό (1 GB). Αγόρασα λοιπόν το Red Hat 5.0 και προχώρησα στην εγκατάσταση.
Πρώτο θετικό στοιχείο είναι ότι το Red Hat απαιτεί ένα ελεύθερο partition στον δίσκο. Δεν έχει σημασία αν θα είναι ένας φυσικός δίσκος ή όχι, ούτε αν θα είναι
active ή όχι. Η εγκατάσταση ξεκινά από την boot δισκέτα που περιέχεται στον πακέτο. Αμέσως μετά από 1 ή 2 πλαίσια διαλόγου το Red Hat σου δίνει την δυνατότητα
να διαλέξεις ποιο πρόγραμμα θα διαμορφώσει το partition. Χωρίς δεύτερη σκέψη προτείνω σε όλους όσους σκέφτονται να κάνουν τα ίδια, το **Disk Druid** . Ειναι ένα
καταπληκτικό interactive προγραμματάκι το οποίο δεν σε αφήνει να κάνεις μοιραία λάθη και σε ενημερώνει ανά πάσα στιγμή για το τι συμβαίνει.
Ακολουθεί η επιλογή των πακέτων και προγραμμάτων. Εδώ υπάρχει ένα ευχάριστος προβληματισμός για το τι να εγκαταστήσεις και τι όχι. Σίγουρα η ποικιλία είναι πολύ
μεγάλη και θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό. Αφού γίνει η επιλογή, το επόμενο πλαίσιο διαλόγου σε πληροφορεί για την πρόοδο της εγκατάστσης ( και μάλιστα
με μεγάλη λεπτομέρεια ). οπως ήδη καταλαβαίνεται το Red Hat έχει ένα πολύ καλύ installation μηχανισμό. οπως αργότερα πληροφορήθηκα κάτι τέτοια δεν υπήρχαν ούτε
κατά διάνοια σε παλιότερες εκδόσεις, ούτε στο Slackware.
Στο τέλος ρωτήθηκα αν θα εγκαθιστούσα τον LILO. Προτίμησα να μην τον βάλω επειδή είχα ακούσει ότι είναι λίγο παράξενος και μπορεί να είχα προβλήματα. Φυσικά
όταν έγινε reboot το σύστημα δεν μπήκε στο Linux. Για αυτόν τον λόγο χρησιμοποίησα το **Loadlin** ( που περιέχεται στο CD του Red Hat ) και περιλαμβάνει ένα
πολύ καλό documentation για την χρήση του η οποία είναι απλή. νομίζω ότι αυτή είναι και η καλύτερη λύση για κάποιον που θέλει να έχει και τα δύο λειτουργικά
στον υπολογιστή του. Η χρήση του Loadlin ενθαρρύνεται πάρα πολύ σε τέτοιες περιπτώσεις.
Χρησιμοποιώντας το παραπάνω τελικά μπήκα στο Linux και βρέθηκα σε κάτι που μερικοί ίσως το έχουν ξεχάσει πως υπάρχει. Η λιτή αλλά πανίσχυρη command line.
Χρησιμοποιώντας τις απλές εντολές του UNIX που ήξερα, κατάφερα να βγάλω άκρη και να φορτώσω τα X Windows. Η ρύθμιση τους για την ομαλή συνεργασία τους με την
κάρτα γραφικών και την οθόνη θα τελειώσει επιτυχημένα με έναν μόνο όρο: Η κάρτα γραφικών να είναι επώνυμη ( γνωστή ) και όχι τελευταίας τεχνολογίας. με την
δικιά μου ( Diamond Stealth ) δεν υπήρξε πρόβλημα αφού υποστηρίζεται απόλυτα από το λειτουργικό.
Το παραθυρικό περιβάλλον του Red Hat είναι καταπληκτικό, αρκετά φιλικό και ισχυρό. Υπάρχει άμεση πρόσβαση σε ένα σωρό από utilities, applications, games και
screensavers ( ναι υπάρχουν και αυτά !!! ). Κάτι στο οποίο χρειάζεται να γίνει ιδιαίτερη μνεία είναι ο ΕξοΧοΣ μηχανισμός **Red Hat Package Management (RPM)**.
Δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα installation utility το οποίο έχει τρομερές δυνατότητες. Το πρόγραμμα κάνει verification στις ήδη υπάρχουσες εγκατεστημένες
εφαρμογές, install και φυσικά uninstall, queries , και εξετάζει τα dependencies μεταξύ των διαφόρων modules και libraries των εφαρμογών. Ειδικά το τελευταίο με
άφησε άναυδο. Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοιο αξιόπιστο και σταθερό installation πρόγραμμα. Προσωπικά βοηθήθηκα πολύ και είμαι σίγουρος ότι θα βοηθήσει
πολλούς ακόμα. Καλός και ο Midnight Commander. ( Τι θα θυμήσει σε πολλούς !! ). Δυστυχώς το Linux δεν υποστηρίζει την κάρτα ήχου μου, ( τι είπαμε προηγουμένως,
περί επωνυμίας ) και αργότερα διαπίστωσα ότι βρίσκεται όντως στην λίστα των unsupported με μελλοντική υποστήριξη.
Χρειάζεται βέβαια να συμπληρώσω ότι πολύτιμη βοήθεια σε περαιτέρω ενέργειες μου στάθηκα τα πολυάριθμα και άκρως κατατοπιστικά README\'s και FAQ\'s που υπάρχουν
διάσπαρτα στο CD του Red Hat. Είναι σίγουρο ότι όποιος θέλει να εγκαταστήσει το Red Hat θα πρέπει να ρίξει τουλάχιστον μια ματιά. Αρκετά καλό είναι και το
Installation Guide που περιέχεται στην συσκεασία του Red Hat.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα παραπάνω είναι ότι η Red Hat έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και στον τομέα της λειτουργικότητας αλλά και φιλικότητας προς τον
χρήστη. Η εγκατάσταση δεν παρουσιάζει πρόβλημα και δεν χρειάζεται \"παράξενες\" ρυθμίσεις και τεχνάσματα. Τώρα κλείνω περίπου ένα μήνα χρήσης του Linux και αφού
έχω αρχίσει να καταλαβαίνω τον τρόπο λειτουργίας του μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος. Συμβουλή μου: οποιος θέλει να προχωρήσει στο Red Hat ας το κάνει και
δεν θα χάσει.

49
content/articles/02/08_mailbox.md Κανονικό αρχείο

@ -0,0 +1,49 @@
+++
title = 'Αλληλογραφία'
date = '1998-02-01T00:00:00Z'
description = ''
author = '<magaz@linux.gr>'
issue = ['Magaz 02']
issue_weight = 8
+++
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Με μεγάλη χαρά βλέπουμε οτι το MAGAZ έχει απήχηση. Από αυτή την στήλη θα παρουσιάζουμε και θα απαντούμε στα μυνήματα που δεχόμαστε.*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
**1. File systems.**
----------------------------------------------
### [1. File systems.]{#s1}
Θα ήθελα να μου πείτε πως μπορώ να δω τα περιεχόμενα μίας δισκέτας η οποία έχει filesystem το οποίο δεν υποστηρίζεται από το linuz και συγκεκριμένα το FAT\...
και επίσης πώς μπορώ -αν μπορώ- να κάνω ορατούς από το linux άλλους δίσκους ή άλλα partitions \...που χρησιμοποιούν FAT. *<nav03@prometheus.hol.gr>*
Πρώτα απ\'όλα, το Linux είναι ίσως το πιο ευέλικτο λειτουργικό σύστημα, όσο αφορά την επικοινωνία και την χρήση πόρων από άλλα λειτουργικά.
Στο συγκεκριμένο ζήτημα του FAT (φαντάζομαι ότι εννοείς MS-DOS FAT). Εάν ο πυρήνας σου (kernel) υποστηρίζει FAT, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να φτιάξεις
ένα κενό directory κάπου στον δίσκο σου, (π.χ. /mnt/floppy ) και μετά να δώσεις
# mount -tmsdos /dev/fd0 /mnt/floppy
(υποθέτοντας ότι το floppy disk drive είναι το device /dev/fd0). Από το σημείο αυτό και μετά τα περιεχόμενα της δισκέτας θα είναι στο συγκεκριμένο directory.
Μπορείς να γραψεις και να διαβάσεις σαν να ήταν κανονικά στον δίσκο σου. Ρίξε μία ματιά στα man pages του mount (man mount) για περισσότερες πληροφορίες.
Σημείωσε εδώ ότι αν αντί για το /dev/fd0 βάλεις ένα partition του σκληρού σου δίσκου (π.χ. /dev/hda1 για το πρώτο partition του πρώτου σκληρού IDE δίσκου του
συστήματός σου) θα έχεις ανάλογα αποτελέσματα.
Αν χρησιμοποιείς Windows95 που έχουν VFAT, για να βλέπεις κανονικά τα ονόματα των αρχείων (long filenames) δοκίμασε αντί για -tmsdos, -tvfat.
Αν ο πυρήνας σου δεν υποστηρίζει MS-DOS FAT partitions, έχεις δύο επιλογές:
- να ξαναχτίσεις τον πυρήνα προσθέτοντας υποστήριξη για FAT. Διάβασε το Kernel-HOWTO και ρίξε μία ματιά στο άρθρο του Ιανουαρίου σχετικά με την επιτάχυνση
κατασκευής πυρήνα. Είναι μια εύκολη διαδικασία.
- να χρησιμοποιήσεις τα mtools που είναι ένα πακέτο που κάνει αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι.
Θα σου πρότεινα την πρώτη λύση αφού δεν θα χρειαστεί να μάθεις ένα ακόμη πακέτο και στην περίπτωση που θα ασχοληθείς με την κατασκευή πυρήνα για πρώτη φορά, η
εμπειρία σου αυτή θα είναι χρήσιμη πολλές φορές στο μέλλον.
*Παναγιώτης Βρυώνης <vrypan@hol.gr>*