60 γραμμές
10 KiB
Markdown
60 γραμμές
10 KiB
Markdown
+++
|
||
title = 'Τα νέα χαρακτηριστικά του RedHat 6.0'
|
||
date = '1999-09-01T00:00:00Z'
|
||
description = ''
|
||
author = 'DJ Art(mailto:djart@hellug.gr)'
|
||
issue = ['Magaz 17']
|
||
issue_weight = 4
|
||
+++
|
||
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
||
|
||
*Λίγο καθυστερημένο βέβαια λόγω καλοκαιριού, αλλά τελικά κατάφερα να γράψω αυτό το άρθρο. Δεν θα κάνω παρουσίαση του RedHat, αλλά θα αναφερθώ στις διαφορές της
|
||
καινούριας έκδοσης, του πασίγνωστου distribution, από τις προηγούμενες εκδόσεις.*
|
||
|
||
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
||
|
||
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή και ας δούμε τα νέα χαρακτηριστικά της εγκατάστασης του RedHat 6.0, αφού πρώτα πούμε ότι έρχεται με τον kernel 2.2.5-15:
|
||
|
||
1. Από αυτήν την έκδοση του RedHat, η εγκατάσταση μπορεί να γίνει μέσω HTTP, εκτός από NFS, και είναι παρόμοια με την εγκατάσταση μέσω FTP.
|
||
2. Ο κύριος κορμός της εγκατάστασης έχει μείνει όπως ήταν στο παρελθόν. Επίσης, για δεύτερη συνεχόμενη έκδοση υπάρχουν τρείς προεπιλογές, οι Workstation και
|
||
Server, καθώς και η Custom. Η πρώτη διαφορά που συναντούμε είναι στην επιλογή των πακέτων που εγκαθιστούμε (από εδώ και στο εξής μιλάω για την Custom
|
||
προεπιλογή). Όταν διαλέξουμε να δούμε όλα τα πακέτα που περιλαμβάνει το RedHat, θα βρεθούμε σε ένα menu που τα πακέτα βρίσκονται χωρισμένα σε κατηγορίες,
|
||
όπως περίπου και στη διανομή SuSE (για παράδειγμα, υπάρχει κατηγορία Base -\> Deamons). Αφού λοιπόν διαλέξουμε τα πακέτα που επιθυμούμε και προχωρήσουμε
|
||
στην εγκατάσταση, βλέπουμε το δεύτερο καινούριο χαρακτηριστικό της εγκατάστασης, κάτι που υπήρχε από παλιά ενσωματωμένο στην εγκατάσταση του SuSE: ο έλεγχος
|
||
των dependencies. Αν επιλέξαμε να εγκαταστήσουμε ένα πρόγραμμα που χρειάζεται ένα άλλο πακέτο για να δουλέψει, το RedHat μας το γνωστοποιεί και από εκεί και
|
||
μετά μπορούμε να επιλέξουμε την αυτόματη προσθήκη του πακέτου που απαιτείται ή μπορούμε να το αγνοήσουμε (απλώς το πρόγραμμα δεν θα δουλεύει).
|
||
3. Μια και αναφέρθηκα στα πακέτα που εγκαθιστούμε, να επισημάνω ότι το RedHat 6.0 είναι η πρώτη έκδοση που περιλαμβάνει το **K-Desktop**. Βέβαια, περιλαμβάνει
|
||
την έκδοση **1.1.1 pre 2** του δημοφιλέστατου window manager, καθώς την εποχή που κυκλοφόρησε το RedHat 6.0 δεν είχε βγεί ακόμα η τελική σταθερή έκδοση
|
||
**1.1.1** του KDE. Επίσης, όπως πάντα, το RedHat παρέχει το **Gnome** συνοδευόμενο από το **Enlightenment**, ενώ παρέχει και άλλους window managers, όπως ο
|
||
**WindowMaker** και o **AfterStep**. Στα πακέτα επίσης περιέχεται και το **x11amp**, που τώρα μετονομάστηκε σε **xmms**.
|
||
4. Προχωρώντας, μόλις εγκατασταθούν τα πακέτα (και αν επιλέξαμε εγκατάσταση του X-Window system), μας εμφανίζεται το καθιερωμένο πρόγραμμα της RedHat, το
|
||
**Xconfigurator**, για την αναγνώριση των συσκευών του υπολογιστή μας έτσι, ώστε να γίνουν οι απαράιτητες ρυθμίσεις των X. Μόλις, λοιπόν, την ολοκληρώσουμε
|
||
και αφού έχουμε διαλέξει κάρτα γραφικών, το RedHat φορτώνει τον X-server που διαλέξαμε με σκοπό να δούμε αν δουλεύουν σωστά τα X. Εδώ συναντάμε κάτι
|
||
πρωτόγνωρο: Μετά το φόρτωμα του X-server και τις ερωτήσεις αν βλέπουμε σωστά το περιβάλλον των X, μας γίνεται η ερώτηση αν θέλουμε να φορτώνονται αυτόματα
|
||
τα X μετά το boot του πυρήνα (δηλαδή αν θέλουμε να ορίσουμε στο initdefault του αρχείου /etc/inittab την τιμή 5 (runlevel)).
|
||
5. Τελειώνοντας με την εγκατάσταση, το RedHat υποστηρίζει passwords του τύπου Shadow και Md5. Μετά τον ορισμό του password του root, επιλέγουμε αν θέλουμε
|
||
υποστήριξη Shadow και Md5, ενώ ένα νέο χαρακτηριστικό που προστέθηκε είναι η υποστήριξη **NIS** (**N**etwork **I**nformation **S**ervice). Σ\' αυτό το
|
||
σημείο ορίζουμε αν θέλουμε NIS Domain ή NIS Server.
|
||
|
||
Τελείωσε λοιπόν η εγκατάσταση και προχωράμε στο boot του πυρήνα για να μπούμε στο αγαπημένο μας λειτουργικό. Εδώ παρατηρούμε ακόμα ένα νέο χαρακτηριστικό: Δίπλα
|
||
από κάθε process που ανοίγει το init αναγράφεται μέσα σε αγκύλες με πράσινο χρώμα OK ή με κόκκινο FAILED, ανάλογα με το αν το συγκεκριμένο process έτρεξε με
|
||
επιτυχία ή όχι. Για παράδειγμα δίπλα από τον deamon **apmd** γράφει \[OK\]. Ο **apmd** είναι ένας καινούριος deamon που εκμεταλλέυεται το **A**dvanced **P**ower
|
||
**M**anagment της motherboard (αν υπάρχει), για να κλείνει μόνο του το PC σε περίπτωση shutdown. \'Aλλη δουλειά που αναλαμβάνει ο **apmd** είναι να προειδοποιεί
|
||
για την κατάσταση της μπαταρίας του laptop.
|
||
|
||
Ανοίγοντας τα διάφορα εργαλεία ρυθμίσεων του RedHat παρατηρούμε μερικές μικροαλλαγές. Για παράδειγμα, στο **sndconfig**, μετά την ρύθμιση της κάρτας ήχου
|
||
προστέθηκε και ένα MIDI sample για να ακούσουμε αν δουλέυει σωστά ο τομέας **MIDI** της κάρτας ήχου. Ανοίγοντας το γραφικό εργαλείο **printtool** που είναι για
|
||
τη ρύθμιση του printer μας και διαλέγοντας **Epson Stylus Color**, δίπλα στο **Color Depth** περιέχονται αρκετά μοντέλα της σειράς (όπως ο 600), ενώ
|
||
υποστηρίζονται πολλαπλές αναλύσεις εκτύπωσης. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να εκτυπώνουμε σε καλύτερης ποιότητας χαρτιά αν επιθυμούμε.
|
||
|
||
Ο γραφικός διαχειριστής πακέτων RPM, το **Glint**, που υπήρχε σε παλιότερες εκδόσεις, δεν υπάρχει στην έκδοση 6.0. Την θέση του την πήρε το **GnoRPM**, που
|
||
ακολουθεί το αισθητικό πρότυπο των εφαρμογών για το **Gnome**. Σε σχέση με το **Glint**, το **GnoRPM** έχει καλύτερο navigation στα πακέτα, αφού περιλαμβάνει
|
||
δύο παράθυρα. Στο αριστερό παράθυρο εμφανίζονται οι κατηγορίες των εγκατεστημένων πακέτων, σαν ξεχωριστός φάκελος η κάθε μία, ενώ όλες μαζί αποτελούν
|
||
δενδροδιάγραμμα. Στο δεξί παράθυρο εμφανίζονται τα πακέτα που περιλαμβάνει μία κατηγορία, εφόσον την επιλέξουμε. Το **GnoRPM** διαθέτει κουμπιά για
|
||
εγκατάσταση/απεγκατάσταση πακέτων, **Query**, **Verify**, ενώ διαθέτει και δύο πολύ χρήσιμα κουμπιά που δεν είχε το **Glint**: **Find** και **Web Find**.
|
||
|
||
Να υπενθυμίσω ότι από λίγο παλιότερες εκδόσεις δεν υπάρχει στο RedHat η εφαρμογή **cabaret**, που χρησίμευε για την προσθήκη και για το mount/unmount συσκευών
|
||
και partitions. Η εφαρμογή έτρεχε σε περιβάλλον κονσόλας. Τη \"θέση\" του σε γραφικό περιβάλλον έχει πάρει το **usermount**, το οποίο όμως χρησιμεύει μόνο για
|
||
το mount/unmount των ήδη δηλωμένων συσκευών και partitions, ενώ δεν μπορεί αυτό να προσθέσει στο **/etc/fstab** συσκευές, όπως έκανε το **cabaret**. Έτσι, η
|
||
RedHat συνεχίζει να προτείνει το **linuxconf** σαν εργαλείο για τις ρυθμίσεις του συστήματος (ίσως να ανταγωνίζεται και το Y.A.S.T. της SuSE). To **linuxconf**
|
||
τρέχει τόσο σε περιβάλλον κονσόλας, όσο και σε περιβάλλον X.
|